‘Als je een kaartje hebt gekocht voor de film blijf je meestal ook niet gewoon weg, omdat je geen zin hebt of omdat het je enige activiteit is die dag. Kennelijk maakt iets op school het makkelijk om afwezig te zijn.’
21-3-18
Een lege hoorcollegezaal, wachtend op ongeveer 80 studenten. Uiteindelijk zitten er iets meer dan 40. De rest blijft afwezig. Het verbaast me, omdat ze de week ervoor allemaal enthousiast waren over de les en gemotiveerd leken om ook de lessen erna te volgen. Ik deel mijn verbazing met de studenten die wel aanwezig zijn. ‘Het is onze enige les vandaag, mevrouw,’ zegt een meisje vooraan. ‘Ja, en het is ook bijna weekend, dus vandaar,’ aldus de bijval vanaf de middelste rij. Logisch. Het voelt bijna als een eer dat deze 40 helemaal speciaal voor mij op hun semi-vrije vrijdag naar school gekomen zijn. Ik bedank ze dan ook oprecht hartelijk en begin de les. Hierover nadenken kan altijd nog.
Afwezig met kaartje
Het moment om dat te doen volgt dezelfde middag nog. Ik realiseer me dat het vaker gebeurt dat studenten afwezig zijn. Soms met een goede reden en afmelding, vaker zonder opgaaf van reden. Terwijl ze feitelijk gezien vrijwillig gekozen hebben voor hun studie. Bovendien hebben ze ‘betaald’ voor hun lessen, in de vorm van collegegeld. Als je een kaartje hebt gekocht voor de film blijf je meestal ook niet gewoon weg, omdat je geen zin hebt of omdat het je enige activiteit is die dag. Kennelijk maakt iets op school het makkelijk om afwezig te zijn.
Genieten van studenten die wel aanwezig zijn
Als ik terugkijk op de afgelopen drie lesjaren is de kwestie van afwezigheid niet nieuw. De tijdgeest kan ik dus voor die korte periode niet de schuld geven. De redenen van afwezigheid blijven ook grotendeels hetzelfde: ziek, geen zin, iets anders/beters te doen, er moet gewerkt worden, de les is te vroeg of te laat op de dag, er staat slechts één les op een dag gepland, de les is saai, er zijn familieomstandigheden, dokter- dan wel tandartsbezoeken gaan voor, trein gemist/verslapen of vakantie. Het aanpassen van de lessen of het rooster heeft doorgaans geen betekenisvol effect. Wat is het dan? Misschien het feit dat er geen echte consequenties zitten aan afwezigheid? Geen schoolse praktijken als strafwerk of nablijven. Vanuit de gedachte dat we te maken hebben met ‘volwassenen’ die zelf verantwoordelijk zijn. Als dat zo is, kan ik maar beter optimaal genieten van de studenten die wel aanwezig zijn. Of is er toch meer? Collega-docenten: als jullie het weten, ik hoor het graag! Voor studenten geldt uiteraard hetzelfde. Het liefst als jullie aanwezig zijn in de les.
Bron: loesje.nl