De computer gaat uit. De stilte die zich de afgelopen dagen in en om de school heeft gevestigd, mag zich nu ook in mij nestelen. Alles is nagekeken, afgerond of klaargezet voor volgend jaar. Dus geloof het of niet, ik heb vakantie! Na het afgelopen schooljaar mag dat ook wel.

Als ik achterover leun en naar mijn zwarte scherm staar, komt alles nog weer even langs. Mijn klas, die ooit uit zestien studenten bestond, heeft er nu nog maar negen over. Sommigen moesten stoppen vanwege persoonlijke omstandigheden, anderen omdat ze teveel onvoldoendes hadden. Weer anderen kwamen er achter dat psychologie toch niet zo ´hun ding´ was. Ook onder collega´s vond een kaalslag plaats, nadat er bezuinigd werd en tijdelijke contracten stopten. Ondertussen werd er wel gewoon les gegeven. Er zijn honderden PowerPoints gemaakt, stapels verslagen nagekeken en heel veel cijfers uitgedeeld. Er is hard gewerkt aan een nieuw onderwijsprogramma voor volgend schooljaar en als gevolg daarvan is er heel veel vergaderd en overlegd. De flexruimte dampte soms van de energie of frustratie. Hopelijk wordt daar deze vakantie eens goed gelucht en gaat het nut van de vakantie waaien. Letterlijk een frisse wind. Voor mij is dat loslaten. Afstand nemen. Bezinnen. Inspiratie opdoen voor nieuwe blogs en projecten. En natuurlijk ook genieten en uitrusten om volgend schooljaar weer een vrolijke en inspirerende (schrijvende) docent te zijn. Fijne vakantie!